druk, drukker, drukst!

Pffffffffffffffff, ik heb helemaal geen zin om te schrijven.
Sinds de laatste keer, heb ik het idee dat we alleen maar in het ziekenhuis zijn en tussendoor ons huishouden draaiende proberen te houden!!
We zijn moe! Uitgeput! Komen tijd tekort!
En Beau; die voelt zich al dagen niet lekker! Hij ligt echt boven de hele dag in bed en kan de andere kinderen om zich heen niet verdragen. Hij heeft het heet, pijn in zijn handen en pijn in zijn buik! Gisteren heeft hij al weer zijn 4e klisma gehad............ We hoopten dat dit wat zou opluchten, maar helaas...... Deze chemo's hebben duidelijk veel impact, en hij heeft ook geen tijd om bij te komen. Eten doet hij ook niet veel meer........ de angst voor een sonde komt om de hoek kijken.
Toch doet hij het supergoed. Hij ligt urenlang alleen boven op bed. En als je dan denkt dat hij ligt te slapen.... echt niet! Want slapen lukt ook niet! Zelfs het verplegend personeel in het ziekenhuis herkent onze Beau niet. En maandag was ook zijn pols erg laag...........
Ook is zijn temperatuur aan het stijgen, nog net geen 38 graden.

En Jack; die stuitert op en neer! We gaan op vakantie, we gaan op vakantie! Hij is bijna niet meer te houden. En tussendoor brengt hij de kotsbakjes en kruiken voor Beau. Of het de normaalste zaak van de wereld is?! Want ja, we hebben inmiddels een andere vakantie aangeboden gekregen! Super natuurlijk, en zin hebben we wel! Maar puf?! Ik word al moe als ik aan het zwembad denk, laat staan met 3 kids, de wilwaterbaan, glijbanen, snorkelbad etc.........
Hahaha, maar Jack zal er wel voor zorgen dat we zin maken!! Gelukkig maar!!

En Charly; de hobbelt overal tussendoor. Die kwebbelt er goed op los, en als we haar even niet horen zorgt ze er wel voor dat ze weer de aandacht krijgt! Of ze gooit het zoveelste glas omver, of ze staat in één keer boven, terwijl ze nog niet alleen de trap op mag/kan! En het liefst wil ze bij Beau liggen en met hem stoeien, maar daar heeft Beau even geen zin in. Maar daar trekt Charly zich niks van aan!

Op ons tandvlees komen we zo de dagen door en liggen we lekker vroeg op bed. En of we kunnen slapen? Ja dat is afhankelijk van hoe de kinderen de nacht doorbrengen. Beau slaapt bij ons op de kamer, dus ik slaap op de 'waakse stand'.

Beau is ook erg verdrietig. Hij is bang dat het 'misgaat'.... En als ik hem dan vraag wat hij daarmee bedoelt, komt het hoge woord eruit! Met veel verdriet erbij! Voor hem is het niet te begrijpen; en als ik eerlijk ben voor ons ook niet!! Wat is het moeilijk om hem zo te zien! En we blijven hem aanmoedigen en met hem praten, maar het is oh zo vermoeiend...........

We komen echt tijd te kort, maar dit heeft 1 groot voordeel! De dagen vliegen voorbij, en als ik eerlijk ben kan het me niet snel genoeg gaan........................