Heel stiekum hoopte ik dat het beter ging........ Dat de antibitica aansloeg....... Maar helaas....... Bijna waren we vanavond al naar het ziekenhuis gereden. Beau ligt echt dubbel, van het snakken naar lucht..... Zoveel hoofdpijn; en het maximum aan asperines is al lang bereikt. Beau voelt zich verdrietig en raakt in paniek; 'mama ik ben zo bang dat ik geen lucht krijg'............ Hij slaapt naast mij in bed. Hij is bang, hij wil constant iemand (lees mij) om hem heen. Ik wrijf en ik probeer hem gerust te stellen........ maar het is moeilijk..... hij voelt loeiheet aan!
Hij heeft al een paar dagen nauwelijks gegeten. Ook kreeg hij vanavond in één keer enorme buikpijn......
We hebben 2 uurtjes geslapen. Het is nu 4 uur geweest en we zijn naar beneden gegaan....... Nu ligt hij net 5 minuutjes te slapen...... wat heb ik met je te doen.....
Morgenochtend staat een belafspraak met de professor. En eigenlijk weet ik het antwoord al; opnieuw naar Nijmegen....... Zelfs Beau wilde vanavond al naar het ziekenhuis..... dat zegt genoeg.
Ik hoop dat ze hem kunnen helpen....... Ik ben uitgeput, dit kan geen enkele ouder aanzien!!!
En als we tegen Jack zeggen dat hij wat rustig aan moet doen, omdat Beau echt ziek is zegt hij; 'Ja, dat is hij toch altijd??!'
donderdag 31 mei 2012
woensdag 30 mei 2012
'De Professor'.........
Ja, eindelijk iemand met wie ik kan praten........
Eindelijk iemand die eerlijk is...........
Gelukkig is het geen schimmel, maar.............
Hij wuifelt het zeker niet weg, maar geeft ook niet nog meer bomen op onze weg. Hij is tevreden over de ct. Als hij Beau beluistert, verbaast het hem dat hij niks vreemds hoort. Zowel beide longen vertonen een flinke ontsteking, maar aan zijn longen hoor je niks...... Dit is dus ook waarom het zo lang heeft geduurd......... Wel is Beau zijn ademhaling kortademig, en zijn zuurstof laag......nog steeds heeft hij koorts.......
Wel uit hij zijn bezorgdheid. Want alles wat nu niet is te zien, kan morgen anders zijn. Het komt erop neer dat wij als ouders de kenner zijn. Wij moeten direct aangeven als er iets verandert en naar het zkh komen...... De anti biotica moet zijn werk gaan doen...... Vrijdag hebben we een belafspraak met hem, en als het niet beter is 'mogen' we opnieuw komen.
Ze kunnen zijn longen 'vol laten lopen' om zo te achterhalen welk soort bacterie/ infectie het is. Maar hij wil Beau dit nu nog besparen; wellicht vrijdag...........
Gadver, bij de gedachte alleen al.
Maar de bal ligt weer bij ons......... Pfffff aan de ene kant was ik liever daar....... alles bij de hand. Beau heeft het af en toe zo benauwd. En we zijn allemaal voortaan sjacherijnig......
Wel komen straks Jack en Charly weer thuis. Ik heb ze gemist......
Wil ff een dag met mijn gezin bij elkaar; hopelijk is het ons gegund.....
Terwijl ik dit schrijf wordt er een prachtige bos geleverd....
Dank je wel.......
Wat een ellende. Deze afgelopen dagen hebben er flink ingehakt. Ik ben op. Ben echt weer ff de tijd kwijt.......
Beau zijn chemo's zijn allemaal stop gezet.......
Tijdelijk.......
helaas............
Maar ja, zo duurt die eindstreep alleen maar langer..........
Niet te ver vooruit kijken. Eerst dit overleven.
Beau is inderdaad een kanjer!!
En straks sluit ik mijn stoere bink en prinses op de erwt weer in mijn armen.
Eindelijk iemand die eerlijk is...........
Gelukkig is het geen schimmel, maar.............
Hij wuifelt het zeker niet weg, maar geeft ook niet nog meer bomen op onze weg. Hij is tevreden over de ct. Als hij Beau beluistert, verbaast het hem dat hij niks vreemds hoort. Zowel beide longen vertonen een flinke ontsteking, maar aan zijn longen hoor je niks...... Dit is dus ook waarom het zo lang heeft geduurd......... Wel is Beau zijn ademhaling kortademig, en zijn zuurstof laag......nog steeds heeft hij koorts.......
Wel uit hij zijn bezorgdheid. Want alles wat nu niet is te zien, kan morgen anders zijn. Het komt erop neer dat wij als ouders de kenner zijn. Wij moeten direct aangeven als er iets verandert en naar het zkh komen...... De anti biotica moet zijn werk gaan doen...... Vrijdag hebben we een belafspraak met hem, en als het niet beter is 'mogen' we opnieuw komen.
Ze kunnen zijn longen 'vol laten lopen' om zo te achterhalen welk soort bacterie/ infectie het is. Maar hij wil Beau dit nu nog besparen; wellicht vrijdag...........
Gadver, bij de gedachte alleen al.
Maar de bal ligt weer bij ons......... Pfffff aan de ene kant was ik liever daar....... alles bij de hand. Beau heeft het af en toe zo benauwd. En we zijn allemaal voortaan sjacherijnig......
Wel komen straks Jack en Charly weer thuis. Ik heb ze gemist......
Wil ff een dag met mijn gezin bij elkaar; hopelijk is het ons gegund.....
Terwijl ik dit schrijf wordt er een prachtige bos geleverd....
Dank je wel.......
Wat een ellende. Deze afgelopen dagen hebben er flink ingehakt. Ik ben op. Ben echt weer ff de tijd kwijt.......
Beau zijn chemo's zijn allemaal stop gezet.......
Tijdelijk.......
helaas............
Maar ja, zo duurt die eindstreep alleen maar langer..........
Niet te ver vooruit kijken. Eerst dit overleven.
Beau is inderdaad een kanjer!!
En straks sluit ik mijn stoere bink en prinses op de erwt weer in mijn armen.
ct scan
Beau krijgt om 2 uur de ct scan.......
Beau en Willem en redelijk geslapen vanacht. Beau had wel hoge koorts, en veel benauwdheid, maar hij was zo moe dat hij toch redelijk heeft geslapen.
Ik helaas niet....
Ben maar in Jack zijn bed gaan liggen, want ik hoorde voort elk piepje..... Beau heeft zoveel moeite met ademen........ ik word al moe als ik ernaar luister. Bovendien heb ik de dag nog efkes fijn 'herbeleefd' en al een dagplanning voor de volgende dag gemaakt...... hahahaha wat zou het toch fijn zijn als die radartjes ook eens stil konden staan.....
Wat was ik blij toen er EINDELIJK mensen wakker werden en ik wat kon 'appen'.....
Nou kortom vanmorgen weer een hoop geregeld.........
School ingelicht en al een geweldig kaart van Beau zijn juf ontvangen;DANKJEWEL!!
Jack en Charly doen het goed bij mijn zus (of lees zwager, want hij mag vandaag de honeurs waarmaken.....)
Werk overgedragen en van me afgezet.......... (zoveel mogelijk)
Eindelijk mijn moeder eens fatsoenlijk gesproken en wat andere mensen die me lief zijn........
Eindelijk de koffers uitgepakt........
Nu de tas inpakken en weg naar Nijmegen!!
Beau zit erdoorheen. Hij heeft het heet, koud en lust helemaal niks.......
Hij heeft het benauwd en wil constant iemand bij hem....
En hij wil NIET naar het ziekenhuis!!!
Maar ja, we hebben niks te willen..........
Hopelijk vallen de uitslagen mee........... en kunnen we vanavond weer huiswaarts........
Beau en Willem en redelijk geslapen vanacht. Beau had wel hoge koorts, en veel benauwdheid, maar hij was zo moe dat hij toch redelijk heeft geslapen.
Ik helaas niet....
Ben maar in Jack zijn bed gaan liggen, want ik hoorde voort elk piepje..... Beau heeft zoveel moeite met ademen........ ik word al moe als ik ernaar luister. Bovendien heb ik de dag nog efkes fijn 'herbeleefd' en al een dagplanning voor de volgende dag gemaakt...... hahahaha wat zou het toch fijn zijn als die radartjes ook eens stil konden staan.....
Wat was ik blij toen er EINDELIJK mensen wakker werden en ik wat kon 'appen'.....
Nou kortom vanmorgen weer een hoop geregeld.........
School ingelicht en al een geweldig kaart van Beau zijn juf ontvangen;DANKJEWEL!!
Jack en Charly doen het goed bij mijn zus (of lees zwager, want hij mag vandaag de honeurs waarmaken.....)
Werk overgedragen en van me afgezet.......... (zoveel mogelijk)
Eindelijk mijn moeder eens fatsoenlijk gesproken en wat andere mensen die me lief zijn........
Eindelijk de koffers uitgepakt........
Nu de tas inpakken en weg naar Nijmegen!!
Beau zit erdoorheen. Hij heeft het heet, koud en lust helemaal niks.......
Hij heeft het benauwd en wil constant iemand bij hem....
En hij wil NIET naar het ziekenhuis!!!
Maar ja, we hebben niks te willen..........
Hopelijk vallen de uitslagen mee........... en kunnen we vanavond weer huiswaarts........
dinsdag 29 mei 2012
longontsteking........
Beau zijn MRI was goed!! Yes, zelfs de artsen waren ontroerd en hadden blijdschap over de uitslag. Wat fijn om te zien dat iedereen zo meeleeft.
Maar ja, dan de longfoto's. Hierop is duidelijk een ontsteking te zien; Beau heeft longontsteking. Maar ja, dan is het nog de vraag welke??! En wat moeten en kunnen we eraan doen?!
Er is inmiddels al antibiotica gestart.
We zijn thuis...... en we is zonder Jack en Charly. Die zijn nog bij mijn zus.
Maar ook morgen worden er weer onderzoeken gedaan.....
Beau staat op de spoedlijst voor een ct scan van zijn longen........
Dus morgen weer naar Nijmegen.........
En dus was het makkelijker om de kids wat langer 'te dumpen'...... Want ja, zo voelt het. Je kunt ze er niet bij hebben...... en mijn zus..... hahahaha die is zuster Theresa en moeder overste in één...........
Wat een dag......
Alle zooi staat hier nu binnen in de kamer......
Alle tassen zijn gevuld, een grote ongeorganiseerde bende......
Ik heb vanavond nog niet eens gegeten...........
Moet keuzes maken wie ik bel...........
Morgenvroeg mijn werk bellen. Even wat dingen overdragen en zeggen dat ik niet kom........ Oh ja en school bellen....... zou bijna vergeten dat het een doordeweekse dag is.......
Wat een dag.......
Ik denk dat je me eind van de week bij elkaar kunt rapen......
Willem en ik hebben amper fatsoenlijk met elkaar kunnen praten..........
Mijn benen voelen aan als lood............
De stress schiet er nu in........
Longontsteking. Daar ben ik altijd zo bang voor geweest.
Nu is het de vraag welke, en hoe deze te behandelen.
Vandaag is er nog meer bloed afgenomen (snap niet dat hij uberhaubt nog wat heeft). Urine ingeleverd, kweek van de slijmvliezen. Te snelle ademhaling, te weinig zuurstof, te hoge temperatuur........ Hoofdpijn, veel hoesten......
Weer heel veel artsen gesproken en heel het ziekenhuis doorgerend......
Even zijn we terug in de wereld zoals het begin 2010 begon.......
Hektiek, wanorde, angsten............ maar vooral veel onzekerheid.
Geduld en één ding tegelijk.........
Bedankt iedereen voor jullie steun. xx
Maar ja, dan de longfoto's. Hierop is duidelijk een ontsteking te zien; Beau heeft longontsteking. Maar ja, dan is het nog de vraag welke??! En wat moeten en kunnen we eraan doen?!
Er is inmiddels al antibiotica gestart.
We zijn thuis...... en we is zonder Jack en Charly. Die zijn nog bij mijn zus.
Maar ook morgen worden er weer onderzoeken gedaan.....
Beau staat op de spoedlijst voor een ct scan van zijn longen........
Dus morgen weer naar Nijmegen.........
En dus was het makkelijker om de kids wat langer 'te dumpen'...... Want ja, zo voelt het. Je kunt ze er niet bij hebben...... en mijn zus..... hahahaha die is zuster Theresa en moeder overste in één...........
Wat een dag......
Alle zooi staat hier nu binnen in de kamer......
Alle tassen zijn gevuld, een grote ongeorganiseerde bende......
Ik heb vanavond nog niet eens gegeten...........
Moet keuzes maken wie ik bel...........
Morgenvroeg mijn werk bellen. Even wat dingen overdragen en zeggen dat ik niet kom........ Oh ja en school bellen....... zou bijna vergeten dat het een doordeweekse dag is.......
Wat een dag.......
Ik denk dat je me eind van de week bij elkaar kunt rapen......
Willem en ik hebben amper fatsoenlijk met elkaar kunnen praten..........
Mijn benen voelen aan als lood............
De stress schiet er nu in........
Longontsteking. Daar ben ik altijd zo bang voor geweest.
Nu is het de vraag welke, en hoe deze te behandelen.
Vandaag is er nog meer bloed afgenomen (snap niet dat hij uberhaubt nog wat heeft). Urine ingeleverd, kweek van de slijmvliezen. Te snelle ademhaling, te weinig zuurstof, te hoge temperatuur........ Hoofdpijn, veel hoesten......
Weer heel veel artsen gesproken en heel het ziekenhuis doorgerend......
Even zijn we terug in de wereld zoals het begin 2010 begon.......
Hektiek, wanorde, angsten............ maar vooral veel onzekerheid.
Geduld en één ding tegelijk.........
Bedankt iedereen voor jullie steun. xx
onzekerheid......
Vanmorgen vroeg gebeld met Nijmegen.
Om 12 uur staat een spoed mri gepland. Fijn dat wij het ook weten......!!!!
Wij zitten nog in ons vakantiehuisje, een uurtje rijden..... En het is inmiddels al half 11. Al onze spullen liggen nog in de kasten......
Hup alle zooi in de auto gooien.
Op en af belt het ziekenhuis. We moeten hem insmeren, ter voorbereiding op de mri. Beau is ook nog een ziek. Hij heeft 39 graden koorts en hoest zich te pletter. Ook moet hij overgeven.
Toch moeten we komen. Ik zie hem niet 1 uur stilliggen in die tunnel ???!!!
We proberen alles zo 'netjes mogelijk' achter te laten.
Kinderen in de auto en wegwezen......
Mijn zus bellen op haar werk; zij komt de andere 2 kinderen in het ziekenhuis ophalen...... pffff wat een gedoe......
In de auto voelt Jack zich niet lekker.....
En ja hoor....... ook hij begint nog eens te kotsen.....
We halen het net; ik ren met Beau (lees ik heb Beau op mijn rug, zijn rolstoel ligt onderop in de auto......) naar de dag behandeling waar hij wordt aangeprikt en we 'rennen' naar de afdeling radiologie.
Helemaal niet voorbereid ligt hij op de mri tafel en ik zit erbij....
Willem is nog bezig met het 'overdragen' van de andere 2 kids......
Beau doet het geweldig!!!
Er zijn net 2 longfoto's gemaakt en weer heel veel bloed afgenomen.
We zijn bezorgd........het voelt als het begin.......
Het lukt me niet om iedereen in te lichten, daarom nu ff snel achter de computer.....
We worden van hot naar her gestuurd....
Tot overmaat van ramp is Willem zijn portemonnee vergeten in het huisje...
We moeten er gewoon om lachen........
We wisten niet eens meer hoe het park heette.........
We leven op aangeboden eten (hahaha) en het parkeergeld uit de auto....
Maar ook dat wordt weer opgelost.
Hopelijk zijn de uitslagen niet te ongunstig.......
Dank voor jullie hulp (big sister, family en frends), want het is weer heftig. Geen tijd om te janken, maar er is niet veel voor nodig.....
Beau denkt dat we thuis eten, maar ik denk dat we hier moeten blijven.....
Ach we zien wel, als ze maar vinden wat hem mankeert......
Om 12 uur staat een spoed mri gepland. Fijn dat wij het ook weten......!!!!
Wij zitten nog in ons vakantiehuisje, een uurtje rijden..... En het is inmiddels al half 11. Al onze spullen liggen nog in de kasten......
Hup alle zooi in de auto gooien.
Op en af belt het ziekenhuis. We moeten hem insmeren, ter voorbereiding op de mri. Beau is ook nog een ziek. Hij heeft 39 graden koorts en hoest zich te pletter. Ook moet hij overgeven.
Toch moeten we komen. Ik zie hem niet 1 uur stilliggen in die tunnel ???!!!
We proberen alles zo 'netjes mogelijk' achter te laten.
Kinderen in de auto en wegwezen......
Mijn zus bellen op haar werk; zij komt de andere 2 kinderen in het ziekenhuis ophalen...... pffff wat een gedoe......
In de auto voelt Jack zich niet lekker.....
En ja hoor....... ook hij begint nog eens te kotsen.....
We halen het net; ik ren met Beau (lees ik heb Beau op mijn rug, zijn rolstoel ligt onderop in de auto......) naar de dag behandeling waar hij wordt aangeprikt en we 'rennen' naar de afdeling radiologie.
Helemaal niet voorbereid ligt hij op de mri tafel en ik zit erbij....
Willem is nog bezig met het 'overdragen' van de andere 2 kids......
Beau doet het geweldig!!!
Er zijn net 2 longfoto's gemaakt en weer heel veel bloed afgenomen.
We zijn bezorgd........het voelt als het begin.......
Het lukt me niet om iedereen in te lichten, daarom nu ff snel achter de computer.....
We worden van hot naar her gestuurd....
Tot overmaat van ramp is Willem zijn portemonnee vergeten in het huisje...
We moeten er gewoon om lachen........
We wisten niet eens meer hoe het park heette.........
We leven op aangeboden eten (hahaha) en het parkeergeld uit de auto....
Maar ook dat wordt weer opgelost.
Hopelijk zijn de uitslagen niet te ongunstig.......
Dank voor jullie hulp (big sister, family en frends), want het is weer heftig. Geen tijd om te janken, maar er is niet veel voor nodig.....
Beau denkt dat we thuis eten, maar ik denk dat we hier moeten blijven.....
Ach we zien wel, als ze maar vinden wat hem mankeert......
donderdag 24 mei 2012
ENORME TEGENVALLER....
Zoals velen van jullie wisten zouden we dit weekend weg gaan naar Eurodisney van Stichting Doe een Wens......
HELAAS MAG HET NIET ZO ZIJN......
Beau voelt zich al weken niet fit, en we moesten vandaag onverwacht allerlei onderzoeken doen...
We mogen van de oncologen niet weg....Er volgen nog meer onderzoeken...... Heb nu geen zin om alles uit te leggen......
EEN ENORME TEGENVALLER.....
HELAAS MAG HET NIET ZO ZIJN......
Beau voelt zich al weken niet fit, en we moesten vandaag onverwacht allerlei onderzoeken doen...
We mogen van de oncologen niet weg....Er volgen nog meer onderzoeken...... Heb nu geen zin om alles uit te leggen......
EEN ENORME TEGENVALLER.....
zondag 13 mei 2012
Moederdag.....
Moederdag, natuurlijk een dag die we altijd vieren, maar vandaag toch extra speciaal.
Vanmorgen wordt ik gewekt met een ontbijt op bed en vele knutselwerkjes en kadootjes..... Met zijn allen op bed en 3 stuiterende kinderen op bed!! Beau wil als laatste... Charly kan niet wachten om haar zelf gemaakte tekening aan mij te geven.... Jack heeft zelfs deze ochtend nog extra ' knutselwerkjes' gemaakt. Als ik zijn kado uitpak, en het versje voorleest begint hij de tekst te zingen uit volle borst!! GEWELDIG!!! Hij heeft een mooie klok gemaakt, met zijn foto als klepel. En verschillende tijden zijn ingevuld; knuffeltijd, theetijd, voorleestijd, en kustijd.... Je begrijpt wel waar die van mij op staat!!!
En dan volgt Beau. Trots geeft hij zijn kadootjes. Allereerst een soort boekje met heel veel hartjes en een hele mooie kleurplaat. Achterop heeft hij zelf een tekst geschreven....
Zo lief..... Hij begint met dat hij het niet altijd makkelijk heeft....en ja de waterlanders komen...... In zijn eigen bewoordingen vindt hij me de allerliefste moeder en bedankt hij mij voor dat ik hem zo goed verzorg..... dat ik 's-nachts bij hem kom kijken.... hoe fijn ik hem instop.... dat ik 'm zo goed help met de medicijnen en ga zo maar door...... Zo knap hoe hij dit onder woorden brengt, en ook zo eerlijk, recht uit zijn hart! Hij heeft een mooie vaas gemaakt met bloemen en nog een mooie ' bloemenhanger' voor aan het raam.
Bovendien krijg ik nog een geweldige tas en heerlijke parfum; HOEZO VERWENT??!
Toch zet zo'n dag je ook aan het denken....
Ontroerd door de mooie tekst van Beau. Maar toch word ik er een beetje verdrietig van......
Zou het niet veel fijner zijn als hij bedankt voor de geweldige Nintendo DS die hij heeft... of voor de WIJ?! Eigenlijk zou je willen dat hij gewoon materialistisch is...... Wel ben ik er trots op dat hij het zo goed onder woorden kan brengen..... en het geeft mij weer extra kracht om 's-nachts WEER op te staan.....
En natuurlijk is het fijn om die bevestiging te krijgen. Iets wat we ons allemaal afvragen; Doe ik het goed??!! Had ik niet beter??! Geef ik ze allemaal evenveel aandacht??!
Mijn dag kan nu al niet meer stuk!!!
Ook denk ik aan de mensen om ons heen. Natuurlijk onze eigen moeders; de liefste die er zijn!! Onze liefde was al onvoorwaardelijk, maar dit laatste jaar hebben ze ook veel moeten doorstaan. En ja, de mensen die het dichtste bij staan... daar zijn we niet altijd het liefste tegen.....
Elke keer staan jullie weer voor ons klaar, of we nu sjachie, uitgeput of verdrietig zijn....
Maar ook in mijn vriendenkring en kennissenkring ken ik de liefste moeders.... Sommige ' moederen' zich soms ook over mij. Hahaha, en dat is dan nodig ook!!
Carpe Diem!!
Het krijgen van een kind is het grootste wonder.....
Ze openen je hart en je kunt niet meer 'zonder' ........
Ook al is het soms een uitputtingsslag en is je ' onbezorgde' leven voorbij!!
Ik hou van jullie alledrie; jullie maken me BLIJ!
Vanmorgen wordt ik gewekt met een ontbijt op bed en vele knutselwerkjes en kadootjes..... Met zijn allen op bed en 3 stuiterende kinderen op bed!! Beau wil als laatste... Charly kan niet wachten om haar zelf gemaakte tekening aan mij te geven.... Jack heeft zelfs deze ochtend nog extra ' knutselwerkjes' gemaakt. Als ik zijn kado uitpak, en het versje voorleest begint hij de tekst te zingen uit volle borst!! GEWELDIG!!! Hij heeft een mooie klok gemaakt, met zijn foto als klepel. En verschillende tijden zijn ingevuld; knuffeltijd, theetijd, voorleestijd, en kustijd.... Je begrijpt wel waar die van mij op staat!!!
En dan volgt Beau. Trots geeft hij zijn kadootjes. Allereerst een soort boekje met heel veel hartjes en een hele mooie kleurplaat. Achterop heeft hij zelf een tekst geschreven....
Zo lief..... Hij begint met dat hij het niet altijd makkelijk heeft....en ja de waterlanders komen...... In zijn eigen bewoordingen vindt hij me de allerliefste moeder en bedankt hij mij voor dat ik hem zo goed verzorg..... dat ik 's-nachts bij hem kom kijken.... hoe fijn ik hem instop.... dat ik 'm zo goed help met de medicijnen en ga zo maar door...... Zo knap hoe hij dit onder woorden brengt, en ook zo eerlijk, recht uit zijn hart! Hij heeft een mooie vaas gemaakt met bloemen en nog een mooie ' bloemenhanger' voor aan het raam.
Bovendien krijg ik nog een geweldige tas en heerlijke parfum; HOEZO VERWENT??!
Toch zet zo'n dag je ook aan het denken....
Ontroerd door de mooie tekst van Beau. Maar toch word ik er een beetje verdrietig van......
Zou het niet veel fijner zijn als hij bedankt voor de geweldige Nintendo DS die hij heeft... of voor de WIJ?! Eigenlijk zou je willen dat hij gewoon materialistisch is...... Wel ben ik er trots op dat hij het zo goed onder woorden kan brengen..... en het geeft mij weer extra kracht om 's-nachts WEER op te staan.....
En natuurlijk is het fijn om die bevestiging te krijgen. Iets wat we ons allemaal afvragen; Doe ik het goed??!! Had ik niet beter??! Geef ik ze allemaal evenveel aandacht??!
Mijn dag kan nu al niet meer stuk!!!
Ook denk ik aan de mensen om ons heen. Natuurlijk onze eigen moeders; de liefste die er zijn!! Onze liefde was al onvoorwaardelijk, maar dit laatste jaar hebben ze ook veel moeten doorstaan. En ja, de mensen die het dichtste bij staan... daar zijn we niet altijd het liefste tegen.....
Elke keer staan jullie weer voor ons klaar, of we nu sjachie, uitgeput of verdrietig zijn....
Maar ook in mijn vriendenkring en kennissenkring ken ik de liefste moeders.... Sommige ' moederen' zich soms ook over mij. Hahaha, en dat is dan nodig ook!!
Carpe Diem!!
Het krijgen van een kind is het grootste wonder.....
Ze openen je hart en je kunt niet meer 'zonder' ........
Ook al is het soms een uitputtingsslag en is je ' onbezorgde' leven voorbij!!
Ik hou van jullie alledrie; jullie maken me BLIJ!
dinsdag 8 mei 2012
Welkom terug........
De meivakantie is alweer voorbij.
Maar we hebben het eigenlijk heel erg fijn gehad. Vorige week kreeg Beau plots weer 2,5 dag koorts, maar gelukkig zakte deze ook weer. We moesten wel een paar dingen afzeggen, maar gelukkig konden we vorige week wel samen met onze vrienden naar Bobbejaanland. En dit werd echt een super dag!
Bovendien hadden Willem en ik afgelopen weekend een overnachting gepland in Delft. Hotel 'de Plataan'........
Opa en Oma kwamen bij ons in huis en bleven slapen. Wij vertrokken vrijdagochtend al vroeg naar Scheveningen.
Heerlijk even uitwaaien aan het strand. Al snel kwamen de emoties los. Daar samen te staan, de golven erg hoog en een oneindige horizon.......... Wat voel je je dan klein in deze grote (soms zo boze) wereld...... Onze gedachten dwalen af........
Wat is het hier mooi...... Maar tegelijk voel je je machteloos....... Ik kijk naar de golven, hoe ze een weg vinden en tegen de kant slaan!! Niets staat ze in de weg...... Ik heb het gevoel dat ook voor ons de weg al bekend is, of in elk geval al bepaald. Alleen welke afslag het voor ons wordt is voor ons nog niet bekend. Ook wij zijn in Beau zijn ziekte 'slechts' een pion, een kleine schakel........ het enige wat we kunnen doen is er zo goed mogelijk me omgaan.......
Ook is het er mooi......... Het geeft je ook veel kracht; er is nog zoveel moois om ons heen!!
Na een fikse wandeling pakken we een borrel en gaan ons geluk beproeven in het casino!!!
Een kado van een anonieme gulle gever, waar we heerlijk van genieten; BEDANKT!!
Vervolgens rijden we naar Delft om in te checken. We hebben een speciale thema kamer; de Tamarinde
Tamarinde
Dit is een tropische boom welke te vinden is in Indonesië. Tijdens uw verblijf in de Tamarinde waant u zich op een onbewoond eiland, ergens ver in een mooie diepblauwe oceaan. In de heerlijke jacuzzi met onderwater kleurentherapie kunt u samen genieten. Bijkleuren kunt u vervolgens onder de sunshower. Door de muurschilderingen lijkt het alsof u kilometers ver over de oceaan uitkijkt. De zandkleurige vloer en de sterrenhemel, die de hele nacht kan stralen, maken het plaatje van een romantische nacht op een onbewoond eiland compleet. De kamer is verder voorzien van een aparte douche met toilet en een televisie zodat u heerlijk kunt ontspannen>.
Ook dit is een kadootje van mijn collega's............. Ook jullie allemaal; BEDANKT!
Eenmaal daar aangekomen heeft Willem nog een verrassing; hij heeft nog een nacht bijgeboekt!!
Het is heerlijk om te voelen dat we alles even 'los' kunnen laten. Ook is het soms moeilijk........
We hebben echt zo genoten!! Had dit van te voren niet durven dromen. Heerlijk gegegeten, gedronken, gewinkeld, filmpje gepakt en genoten van de leuke straatjes en mensen in Delft. Sinds tijden weer echt tijd voor elkaar.......
Als we zondag wakker worden, voelt het als een steen in onze maag. Geen zin!! Natuurlijk kijk ik ernaar uit om de kindjes weer te zien! Maar niet de bijbehorende ellende........ Raar, maar waar......... Diepe zucht, grote hap lucht en gaan met die......
Thuis is alles goed gegaan, en we krijgen een warm welkom. Maar het is gelijk omschakelen. Drankjes, medicijnen, eten maken en op tijd naar bed; de vakantie is voorbij!!
De volgende dag wordt een drukke dag; eerst 's-morgens een paar uurtjes werken. Het is dan wel niet mijn werkdag, maar ik moet nog het e.e.a. voorbereiden voor een afspraak van dinsdag. Vervolgens moet Beau naar de oogarts. Ik ga vanuit mijn werk, en Willem haalt Beau op van school en komt met Charly met de auto. Beau ziet dubbel en heeft last van hoofdpijn en duizelingen. Na vele test komt eruit dat er met Beau zijn ogen niks mis is. Wel zijn zijn slijmvliezen in zijn ogen aangetast. Ook zitten er droge plekken op zijn netvlies a.g.v. de chemo. We vertrekken met twee recepten; 1 voor het 2 maal daags 'schoonmaken' van zijn ogen. Het 2e zijn oogdruppels om zijn ogen 'vochtig' te houden. BEDANKT CHEMO!
Na de oogarts rijden we vlug naar het ziekenhuis. 2 chemo's staan op het menu! Eerst bloed prikken en de uitslagen afwachten...... Chary vermaakt zich goed met het verplegend personeel. Wij 'kakken in'. Ik heb het idee dat we al de hele dag aan het racen zijn...
De chemo's mogen gegeven worden. En dan is het snel naar huis. Jack uit school halen....... PFFFFFFFFFF Welkom terug....
Ook gisternacht is het weer feest!! Beau begint om half 1 al te 'spoken'. Willem zorgt voor zijn bedje in onze kamer. Maar nog geen 2 uur laten hoor ik 'm kreunen en huilen. Beau heeft hele erge pijn in zijn benen. Dit komt door de chemo!!
Ik ga eruit en haal wat paracetamol en probeer wat te masseren..... ik leg hem bij me in bed en probeer hem gerust te stellen.
Dit zijn de moeilijkste momenten...... moe, alleen en machteloos.......
Willem moet er al om 5;30 uur uit. Ik heb er niks van gemerkt. Als de wekker om 7 uur gaat, ontwaak ik uit 'mijn coma'......
Een drukke werkdag voor de boeg.........
Abonneren op:
Posts (Atom)