Jarig!

Vorige week donderdag was de eerste dag van de volgende 84 weken!!
Wat viel dat tegen zeg!! De dagopname was gezellig, en de chocolade bollen werden goed ontvangen! Ook de oncoloog uit Eindhoven kwam nog even langs.
Maar we zaten nog geen minuut in de auto, of het spugen begon! De ene kotszak na de andere vulde zich. Ja, en dan moet je nog een uurtje rijden, in spits rond half zes!!
Ook de dagen erop hield het niet op. Bovendien had Beau heel er pijn in  zijn rug; hij liep als een oud mannetje. Ook zijn kaken, hoofd, buik doen erg zeer en hij is extreem moe. 'Mama mijn botten in mijn hoofd breken'; gilt Beau als hij moet hoesten...... Hij heeft pijn, en ik kan de pijn niet voor hem verminderen. Bovendien hebben we weer tassen met nieuwe medicijnen meegekregen! 12 Tabletten per dag! En dan nog die zakjes....  En Beau kan normaal heel goed medicijnen slikken, maar door de aantasting van zijn slijmvlies blijven zijn medicijnen 'hangen' in zijn keel! Dit betekent erg creatief, soms doortastend en slim te werk gaan.
Heel de dag zit ik hem op zijn huid om zijn medicijnen in te nemen!!
De DEXA heeft ook zijn invloed; Beau wordt er verdrietig van, en is veel aan het nadenken.... Waarom ik, en het duurt nog zo lang....... 'Ik wil geen medicijnen meer, maar ik wil niet dood' zijn gesprekken die iedere keer terug komen. Het is zwaar en we zijn ook samen verdrietig.
'Je doet het goed mama, je zorgt goed voor je kinderen', zegt Beau tijdens één van deze momenten....
Waar haalt hij het toch die wijsheid en energie vandaan!!

Zaterdag was Beau jarig en Beau wilde heel graag bowlen............hij kon niet wachten!!
's-Morgens krijgen de kinderen op hun verjaardag een snoepontbijt, alleen lagen er bij Beau ook nog 5 medicijnen langs. Ik vond het dubbel op zijn verjaardag; het was erg gezellig en de kinderen waren erg blij, maar ja, als je me dit vorig jaar had verteld............
Toen we uiteindelijk gingen bowlen, en dit is 5 minuten rijden, was Beau in slaap gevallen in de auto. Hij is zooooooooooo moe!! Ik dacht dit wordt niks!! Maar eenmaal op de bowlingbaan ging het goed!
's-Avonds zitten we tevreden maar uitgeput op de bank; We hebben er het maximaal mogelijk van gemaakt!

De hele week ervaar ik als slopend. Ik ben moe, emotioneel en vind het moeilijk om Beau nu weer zo ziek te zien. Op het werk heb ik het zwaar, ik heb een hoofd als beton en kan me moeilijk concentreren. Beau slaapt slecht, en rond 4 of 5 uur, maken we een bedje beneden en dan proberen wij nog wat te slapen. Ook het eten is weer erg apart. Heel veel dingen smaken niet meer, en andere zijn niet genoeg aan te voeren........'s-Morgens tomatensoep en saucijzenbroodjes, medicijnen met cola, pizza en chips zijn de favorieten.

Beau is al de hele week thuis. Wel gaat het langzaamaan beter en de DEXA medicijnen zijn weer even gestopt. Dit doet hem duidelijk goed. Vanmiddag om half drie gaan we even naar school. Dan gaat hij uitdelen! Want ja dat hoort natuurlijk ook bij een verjaardag.....