PFFFFFFFFFFFFFFFF Wat een week

Wat een week hebben we achter de rug; eentje met vrolijke hoogtepunten, maar helaas ook weer wat dieptepunten....

Vorige week dinsdag hebben we Beau zijn kinderfeestje gevierd. En het was ons gegund, want om 14:00 uur werd de lucht blauw en was het stralend weer! Het werd een heel leuk feest in de Splinter met veel kado's, heel veel lekkers, veel spelletjes, een schat opgraven en ze hebben heerlijk gezwommen. Kortom we kwamen tijd te kort. En ik moet zeggen dat Beau zijn vrienden een leuk stel is bij elkaar.

Beau zijn temperatuur is in deze week echter aan de hoge kant. Ook begint hij wat te hoesten, maar ja daar hebben we allemaal last van. Donderdag gaan de kinderen op schoolreisje en ook dit is een groot succes. Toch is Beau niet helemaal fit. Even stijgt zijn temperatuur naar de 38,5. Toch besluiten we om niet naar het ziekenhuis te gaan. Zondag vieren we zijn 'grotemensen' feest en ook dit verloopt allemaal prima. Wel zijn we wat onrustig. Constant temperaturen we Beau en als hij zegt dat hij dubbel ziet neemt de verontrusting toe. Maandag nemen we dan toch een beslissing en gaan naar het ziekenhuis. Na een paar uur; enkele controles en bloedprikken verder mag Beau 's-avonds naar huis. De ontstekingswaarden zijn hoog in zijn bloed, maar zijn overige bloedwaardes zijn goed dus hij hoeft niet in het ziekenhuis te blijven! Wel moeten we alert  blijven.
Dinsdagavond om 11;30 uur wordt Beau plots wakker. Hij huilt van de pijn! Hij is wat in paniek en schreeuwt echt van de pijn in zijn buik. Even schrik ik me rot, maar ik herstel me en probeer hem rustig te krijgen. Ik laat het bad vollopen en Beau ontspant zich. Even zijn de pijnscheuten minder.
De nieren, de lever, de milt??!! Van alles gaat door mijn hoofd! Eerst willen we naar het ziekenhuis gaan, maar omdat het midden in de nacht is en Beau wat rustiger wordt besluiten we om het even aan te kijken. Beau slaapt bij ons in bed (en wij dus niet?!!).
De volgende ochtend laat ik hem niet naar school gaan. We bellen het ziekenhuis en we kunnen gelijk komen. De oncoloog controleert hem en stelt ons gerust. Waarschijnlijk zijn het zijn darmen..... Willem dringt aan op een foto van zijn nieren (deze waren al eerder vergroot, en toen toch weer niet ?!). Ze gaat hiermee akkoord, maar dit doen we niet direct, maar een volgende keer.

En nu?! Nu is hij naar het kinderfeestje van Merel. Daar heeft hij al weken naar uitgekeken! Gelukkig dat hij daar bij kan zijn!!
En morgen begint dan eindelijk die K kuur..... Morgen krijgt hij 3 verschillende chemo's, dan een ruggeprik, en de start van vele medicijnen. Dat wordt een latertje..............
Ik merk gelijk dat door al die plotselinge bezoekjes aan het ziekenhuis dat onze energie flink is aangetast!

En zaterdag is dan eindelijk zijn 'echte' verjaardag!!! Kijken of we er met ons gezin nog een klein feestje van kunnen maken........