Pak maar m'n hand..........

De afgelopen week is redelijk verlopen. Het weekend was zwaar, en ook maandag was Beau na zijn chemo behoorlijk ziek. Ook duurde het tot donderdag, voordat hij weer wat fatsoenlijk kon eten. Eigenlijk moet je het je zo voorstellen; nog steeds diezelfde vreetbuien, alleen niks smaakt hem en geeft hem voldoening. Dit geeft dan enorme frustraties en flinke huilbuien.... Beau zit dan helemaal niet lekker in zijn vel. Dit gaat bij mij dan door merg en been.
Bovendien had hij in het begin van de week weer last van slapeloze nachten, hetgeen het humeur ook niet verbetert! Beau is de afgelopen week wel naar school gegaan, maar bijna elke dag hebben we hem eerder opgehaald............
Tijdens een gesprek met school afgelopen donderdag ben ik supertrots op Beau. De juffen geven aan dat Beau zo goed zijn best doet en hij haalt hele goede cijfers!! Ik vind dit zo knap van 'm, want hij mist toch best veel....... Ook geeft de juffrouw aan dat het confronterend is om Beau in een ziekenhuisbed te zien liggen, als we gebruik maken van de webchair. Op school is hij gewoon Beau, één van de leerlingen; en dat is maar goed ook!!
Donderdag slaapt hij voor het eerst weer goed, en alles lijkt dan weer beter te gaan; Als een blad aan een boom verandert de situatie. Met als klap op de vuurpijl een logeerpartij bij Bo zaterdagavond!!

Ik krijg vrijdagavond een flinke dip! Deze week heb ik teveel hooi op mijn vork genomen, en eindelijk kan ik ff loslaten..........

Maar dan is het zaterdag!! DE GROTE DAG!! Een aantal (ex)collega's hebben mij uitgenodigt voor een avondje uit! En wel naar Symfonica in Rosso!!!!!!! Ik was ontroert toen ze me dit vertelden......... ik vind het zo lief dat ze dit voor me doen!
Als ik eerlijk ben, had ik tot een uur ervoor nog zoiets van; 'Moet het echt vandaag??!!', ik zat er gewoon een beetje doorheen! En als het met Beau beter gaat, ja dan komt het pas bij mij binnen...
Maar toen één van de meiden net binnen was, kwam ik in de stemming.......
Dus wij, gekleed in het rood, naar Nick & Simon!!! Beau was wel een beetje jalours..........
FF lekker eruit; weg van die kanker!!!!!!!!!!!!
En in het begin moest ik wel een traantje wegpinken, met al die emo nummers. Maar we hebben flink gelachen en gedanst. En op het einde stonden ze slechts een paar meter bij ons vandaan, dus dat was echt super!!! Heerlijk om ff weg te zijn!

En 'dat moet ik vaker doen' staat wéér bovenaan míjn lijstje!!