tijd.......

Elke keer denk ik weer;'Waar blijft de tijd'..........
Ik weet soms niet meer, wat ik het uur ervoor heb beleefd....
We maken zoveel dingen mee, en in elke versnelling!!
We zijn voornamelijk bezig om niet teveel uit de bocht te vliegen en hebben de eindbestemming duidelijk voor ogen!

Afgelopen donderdag is de overlijdensdag van mijn vader. 'Zouden ze nou samen hun overlijdensdag vieren?', denk ik nog...... Hahahaha wat zou dat mooi zijn.... 7 jaar is mijn vader al dood..... waar blijft de tijd....

Toch wil ik ook graag het hier en nu meemaken. Hoeveel nare dagen er ook bij zitten.
Charly is zondag 3 jaar geworden. En dan denk ik weer; 'Waar blijft de tijd?'..... Normaal denk je dat al bij 3 opgroeiende kinderen, maar de helft van haar leven, hebben wij grotendeels in het ziekenhuis doorgebracht. Even denk ik terug aan de bevalling..... Op het laatste moment na 42 weken alsnog helemaal dwars in mijn buik!! Dit moest een meisje zijn!!! Het werd een keizersnede en ik zie de bezorgdheid van mijn moeder nog op haar gezicht...... Ik wil bijna zeggen; 'het is toch allemaal goedgekomen', maar toch klinkt dat op dit moment wat wrang...

Het is voor Charly normaal dat Beau ziek is en ze houdt elke maandag Beau zijn hand vast als hij wordt aangeprikt voor zijn chemo..... En Beau speelt het spelletje mee.....
Afgelopen maandag klinken Beau zijn longen 'schoon'.... Ook voelt hij zich wat beter.... We zijn gematigd enthousiast.
Ook is de eerste afspraak met de kinderpsycholoog een feit. Beau vindt het erg spannend, en ik leg hem uit dat geen enkel antwoord fout is. En als hij het niet weet dat hij dat gewoon mag zeggen.
Nou hij had er geen moeite mee!! Wat kan die jongen zijn gevoelens goed omschrijven zeg.... Daar kan menig mens nog wat van leren.... Natuurlijk is het ook erg confronterend en heel vermoeiend..... Maar trots zijn we....
Hopelijk helpt Beau dit met de nachten.... Want elke nacht komt Beau bij ons op de kamer.....

Maar tijd kan ook iets moois betekenen.... Tijd voor elkaar!
Willem en ik staan op het punt om te vertrekken naar een heerlijk hotel!! En wel voor 3 nachten!! Willem heeft me hiermee verrast, en ik vind het heerlijk!!! Afgelopen weekend had ik een ontzettende keelontsteking. Ik ben nog met de antibiotica kuur bezig, en op het moment loopt het snot eruit en heb ik flink last van mijn oren....
Maar ik weet als geen ander dat dit mijn zwakke plek is.
Mijn lijf geeft nu aan; 'Jack, rustig aan!' NU!!
En waar dan liever samen met mijn man, onder het genot van drankjes, hapjes, sauna, massage, filmpje, nachtrust (?!).........
Makkelijker dan ooit tevoren kan ik mijn gezin (vertrouwd) achterlaten.
We moeten de batterij weer opladen!!!

Wel ben ik een klein beetje skeptisch. De laatste keer dat we samen weg waren was heerlijk. We waren echt even heerlijk uitgerust. Gelukkig wisten we nog niet wat voor een weken er zouden volgen...... Want het ergste moest schijnbaar nog komen.....

Toch wil ik niet teveel afwachten op wat er nog komen gaat!!
Gisteren heb ik 'over mijn lijk gezien' en zitten brullen om een meisje van 19 dat overlijd aan de gevolgen van kanker. Oneerlijk; ja!! Te stoppen; Nee! Het was schijnbaar haar tijd....
'Wat als' is iets dat we allemaal (gelukkig) niet weten....
Daarom wil ik iedereen een heerlijk weekend toewensen, en geniet!!
Geniet!! Pluk de dag en neem de tijd!!
Voor elkaar en alle lieve mensen om je heen.....