omslagpunt.........

Gisteren heb ik weer naar 'Over mijn lijk' gekeken.
Misschien zou ik dat beter niet moeten doen, maar tegelijk voelt het ook zo goed, een soort rare verbondenheid die je eigenlijk ook niet wilt.......

Eén ding laat me maar niet los. Het afscheid van Marieke..........
Ze is er klaar mee, die blik in haar ogen. Daarvoor nog zo strijdlustig en nog niet 'klaar' om te sterven...... Maar dan komt er in korte tijd een omslagpunt..... De pijn is te groot, 'de lasten zijn groter dan de lusten'........ Dat omslagpunt, die behoefte aan rust is wat me raakt......
Ik heb het bij mijn moeder ook gezien, die blik in haar ogen....
Die rust die lichaam en geest dan toch in ene keer kunnen hebben als je toegeeft dat de strijd oneerlijk is en je laatste beslissing durft te nemen........
Onvoorstelbaar en bewonderenswaardig....... Gelukkig niet voor te stellen en toch ook een beetje beangstigend...... Maar op dat moment een moment van rust........ En dat is wat je diegene dan echt gunt!!

Tegelijk voeren wij de strijd tegen kanker met Beau......
En gelukkig gaat alles nu goed..... Maar er zijn echt momenten door mijn hoofd gegaan..... Elke keer proberen we hem weer te motiveren om die kuur maar weer aan te gaan. Er zijn momenten geweest dat hij zó ziek en beroerd was....... Wie zijn wij om hem iedere keer dan maar weer te pushen..... Angstig voor een eventueel 'omslagpunt'....
Er zijn momenten geweest dat ik naar bed ging en hem aanraakte om zeker te weten dat alles nog ok was...... Zoveel angstige momenten...... Soms teveel.....
Sommige gedachten durf je nauwelijks uit te spreken.....

Maar wat ik herken in 'over mijn lijk' is de strijdlust. De zin om te leven!!! De behoefte om te kijken naar de mogelijkheden!! Want wat heb je aan een leven die 80 jaar duurt, waarin je niet hebt geleefd.
En hoe te leven is voor iedereen anders..... Voor de één is dat heel de wereld rond reizen, voor een ander is dat zijn gezin, of de dieren en de natuur om je heen......

LEEF! Maak van onbelangrijke dingen geen belangrijke dingen.......