Fan of the Match!!

Afgelopen zondag was het dan eindelijk zover! PSV-AJAX, samen met Beau, Jack, Papa en Mama. Beau had aan iedereen die het maar wilde weten verteld, dat hij naar deze wedstrijd ging. En wel als fan of the match!! Wat er allemaal precies ging gebeuren was voor ons allemaal nog een grote verrassing.......

Toen we aankwamen werden we opgewacht door Anne. Zij zorgde de hele dag ervoor dat we niks tekort kwamen. Eenmaal aangekomen, moest Beau zich direct omkleden. Hij kreeg een mix van psv/phoxy kleding aan. Hij mocht voor de spelers samen met Phoxy het veld op naar de middenstip.
Willem stond bij de spelerstunnel. Ik zat inmiddels met Jack op de ere tribune zuid te wachten tot 'het' zou gebeuren.
Met mijn hart in mijn keel, werd ook ik bijna ongeduldig. Maar toen kwamen ze. Beau hand in hand met Phoxy en alle spelers erachteraan! En ja, ik moet zeggen; Beau was gemakkelijk te herkennen!!
Ik werd er bijna emotioneel van, ware het niet dat Jack alleen maar tetterde; 'IK ZIE BEAU', 'IK ZIE BEAU!!' Ha,ha, het was echt geweldig om dat kleine (lees sterke) manneke daar op die middenstip te zien staan!!

Beau en Willem werden weer netjes naar hun plek gebracht, en een spannende eerste helft volgde.
In de pauze mochten Beau en Jack ook nog op de goal schieten!! Dus ook Jack werd in een PSV- tenue gehesen. Ook wij mochten in de rust het veld op, en ik moet zeggen dat was toch wel apart. En  vol trots keken we hoe 'onze jongens' Phoxy gek maakten.......
Hierna mochten alle kinderen een ere ronde lopen over het veld. Jack liep zo hard hij kon met zijn kleine pootjes..... Ook Beau liet zijn eigen niet kennen. Maar het deed me pijn om te zien hoe hij (natuurlijk) achter bleef bij de andere kinderen. Hij werd volop aangemoedigd en opgeven staat niet in ZIJN woordenboek!!! Toch moest ook hij even huilen toen hij eíndelijk de ronde had gelopen, en phoxy hem binnenhaalde........
Trots en vol emoties liepen we door de spelerstunnel bijna Dennis Bergkamp omver!!
De kinderen mochten zich omkleden, en eindelijk kon Beau zijn hamburgertje opeten (want ja, eten is toch nog steeds heeeeel belangrijk). En er volgde een spannende tweede helft.

Na de tweede helft werden we opgehaald door Anne, om vervolgens naar het spelershome te gaan. Daar stond een tafeltje voor ons gereserveerd, en waren er lekkere drankjes en wat hapjes.
Nu was het afwachten of er spelers kwamen......
En ja hoor! De één na de ander schoof bij ons aan aan het tafeltje. Echt zo'n leuke jongens, en Beau en Jack genoten van de aandacht.
Jack had een foto met alle spelers voor zich op tafel. En als hij dan een handtekening van een speler had gekregen, kraste hij deze persoon door op de foto. 'Zo, die hebben we ook weer gehad!', zei hij dan, waar de speler nog bij stond! Gelukkig konden ze er ook mee lachen....
Pieters heeft op mij de meeste indruk gemaakt. Hij had echt alle tijd en was zeer geïnteresseerd.
Rond kerst gaan ze ook altijd naar de ziekenhuizen, dus dan komen we ze zeker weer tegen!!
Dan krijgt Beau ook nog een thuis shirt kado met alle handtekeningen. Posters van diverse spelers ondertekent (ook voor Jack) en diverse kaarten.

Moe maar voldaan worden we door Anne naar buiten geleid. Wat een dag!! Eentje om nooit meer te vergeten........... Dank je wel........... Dit zijn maar kleine woorden, maar nog nooit zo gemeend!!

Toen we met ons gezin op het veld liepen, met al die duizenden mensen om ons heen voelde het even of het publiek 'onze twaalfde man' was. Onze familie, lieve goede vrienden, collega's, mensen uit de buurt, ouders van school, ouders van de sportclub en alle andere lieve mensen die aan ons denken.....; Jullie zijn onze twaalde man!'

Jack gaat gelijk op de stoel van Fred Rutte zitten! Hij laat 'zijn mensen' wel voor 'm lopen.