KerstMIS

Waar zal ik eens beginnen..........
Het is vandaag 2e kerstdag en we zitten te wachten op Beau zijn chemo..........

Afgelopen week hebben we weer voldoende meegemaakt.
Woensdag zijn we met Charly naar de dokter gegaan. Ze bleef echt aan één stuk door hoesten, had koorts en erg benauwd, ze at niks en dronk nauwelijks. En met Jack zijn uitdroging (van 2 jaar terug) nog vers in ons geheugen, waren we toch wel bezorgd. Een infectie aan haar luchtwegen was een feit en de antibiotica zou met een paar dagen verbetering moeten brengen......
Maar vrijdag stond er een druk programma voor Beau in het verschiet, waar hij altijd erg ziek van is. Dit konden we er echt niet bij hebben..... Met pijn in mijn hart heb ik Charly bij mijn moeder 'gedropt'......  Hoe oneerlijk is het om te kiezen tussen je kinderen...........
Ook Jack heeft last van oorpijn, keelpijn, maar die gaat gewoon naar school. Eigenlijk voelt Beau zich nog het beste van allemaal......

Vrijdag moeten we weer naar Nijmegen. Beau staat op en is niet te genieten. De DEXA heeft duidelijk al zijn uitwerking. Het is net een gekooid dier; gevangen in zijn eigen lichaam.
En hij weet dat hij straks weer ziek wordt! Maar eerst heeft hij nog een kerstlunch op school........ Hij is opstandig en zegt; 'Daar heb ik geen zin in!' Maar ik weet wel beter.......
Om 12 uur halen we hem op van school en gaan direct naar Nijmegen.......
Weer is hij erg vervelend en sjacherijnig. Eerst de ene chemo, dan de volgende en dan de laatste; de boosdoener.......... En het slijm begint weer en Beau vecht tegen zijn misselijkheid!
Toch is het niet zo erg als andere keren, het blijft bij 'slechts' 4 x spugen!!

Om 18:15 uur zijn we eindelijk thuis en ik heb deze avond nog een feestje. Mijn collega is getrouwd en geeft een leuk feest!! Ik word opgehaald, zodat ik niet zo makkelijk kan afzeggen.
Als ik binnenstap in de zaal lijkt het of ik in een andere wereld ben gestapt! Vrolijkheid, geluk, liefde en proosten op de toekomst.......... Wat een cultuurshock!!!
Er wordt gewaardeerd dat ik ben gekomen, en het is ook een heel leuk feest. Nadat ik wat ben bijgekomen gaan ook mijn voetjes los op de vloer!! Heerlijk even verstand op nul!!
Wel merk ik dat ik vroeger gewoon op de nummers meelalde, maar dat nu de teksten meer tot me doordringen... Ook denk ik aan onze eigen bruiloft; wat waren we toen nog onbezonnen.........

1e kerstdag gaan we naar mijn zus. Eerst halen we mijn moeder en Charly op en is ons gezin compleet! Het is erg gezellig, ondanks Beau zijn 'kuren'.  En Jack heeft nu zijn logeerspullen meegenomen; We nemen Charly weer mee, en Jack blijft nu een paar daagjes bij oma. Waar zouden we zijn zonder onze ouders............ Maar toch baal ik ervan dat we met kerst zo 'verspreid' zijn.
Charly voelt zich wel wat beter, maar vandaag hoest en proest ze het weer uit! Tot overgevens toe. Morgen maar weer naar de dokter.........

Het weekend voelt Beau zich redelijk. Redelijk betekent; opstandig, honger, weinig smaak, 's-nachts weer wakker, koud en moe. 'Mama, mijn hartje doet zeer'!, zei hij gisteren in één keer.
Maar net bij het bloedprikken blijken de waardes niet tegen te vallen. Wel heeft hij een hele bolle buik. We zullen hem de klisma vandaag, 2e kerstdag, besparen. Maar voor woensdag staat hij op het programma!

De chemo loopt inmiddels in........... Afwachten hoe ziek hij hiervan weer wordt........ Het is hier stil in het ziekenhuis en we worden goed verwend! Beau mag een knuffel uitzoeken, en ook één voor zijn broertje en zusje.......

Kunnen we straks toch nog met opa en oma en Charly gezellig aan tafel.......
Of wordt het samen rond de wc pot??!!! Wel hebben we weer een zware dag afgevinkt!!!