Déjà vu

Beau heeft het nog heel de week moeilijk gehad. Hij voelt vanalles in-en met zijn lijf gebeuren en kan moeilijk zijn rust vinden. Wel doet hij zoals altijd weer flink zijn best. Ook proberen we de ziekenhuisbezoeken extra gezellig te maken; Mandy is al een paar keer meegegaan en ze doen dan samen veel spelletjes. Ook de voedingsdeskundige verwent hem met extra lekker eten, eigenlijk wat hij maar wil! Want slapen en eten is de afgelopen dagen een drama geweest.............. En ja dat voelen wij natuurlijk ook........
Woensdag waren Beau zijn bloedwaardes weer flink gestegen! Dan kun je zien wat een keer 1 chemo minder toch allemaal doet. Dus dit betekende dat Beau vrijdag zijn chemo kon 'inhalen'.
Opa en oma waren erg geschrokken toen we met Beau thuis kwamen, want de impact hiervan was duidelijk te zien. En natuurlijk valt het voor hun ook niet mee om alles van zo dichtbij te zien!

Maar vandaag lijkt er een ommekeer en heeft Beau zowaar een half broodje op, en ook zijn welbegeerde fruit shoot smaakt gelukkig weer!
En eindelijk is het dan zover............ De langverwachte logeerpartij met Mandy wordt vanavond een feit! En dat is natuurlijk super spannend!
En Jack mag bij ons op de kamer slapen! Nou, hoe leuk is dat??!!!
Kortom we maken er maar een gezellige sleepover party van, en morgen gezellig met de hele bups naar het ziekenhuis!!!

Wel overkomt ons op dit moment ook een soort déjà vu.
Charly had 2 maanden geleden een harde schijf in haar borst. Natuurlijk schrokken we hiervan, maar ja de kans dat 2 van de kinderen.......... Toch even naar de dokter en zij vertelde ons dat veel meisjes dit hebben en dat we ons niet ongerust hoefden te maken. Zo gingen er weer 2 maanden voorbij, maar de 'bult' groeide alleen maar en gaf ons geen rustig gevoel. Immers bij Beau werd destijds ook gezegd dat het slechts opgezette klieren waren.
Dus afgelopen vrijdag direct een echo gemaakt terwijl Beau zijn chemo kreeg. Even liepen we weer die gang in waar het bij Beau allemaal begon......
Nu is het afwachten en eind volgende week krijgen we hiervan de uitslag.
Natuurlijk  denken we echt niet meteen het ergste, maar ik moet zeggen af en toe betrap ik mezelf erop dat ik me er toch niet helemaal happy over voel! Maar goed nog ff geduld, en geduld is tegenwoordig my middle name.............

Gelukkig worden we voldoende afgeleid door de dingen van de dag. Bovendien is Jack volgende week jarig! We vieren het het weekend ervoor ivm, ja je raad het al, Beau zijn schema! Wel gaan we er een super feest van maken speciaal voor Jack! Even Jack alle aandacht, want dat heeft hij echt wel een keertje verdient!
En dan begint school alweer, en dat betekent opnieuw geregel en in gesprek met school hoe we de webchair gaan inzetten, en hoe we gebruik gaan maken van les thuis of op een andere manier.....

Maar eerst nog even genieten van het gegiebel en gefluister van ons logeetje en onze kinderen......