40 Graden Koorts!!

Helaas hebben we geen streepje kunnen zetten op de kalender.......... Beau is al drie dagen erg ziek en heeft 40 graden koorts.........

Beau heeft in de vakantie heerlijk gelogeerd bij opa en oma. Als we hem zaterdagochtend ophalen ziet hij er moe en witjes uit! Ach, welk kind heeft dat nu niet na een logeerpartijtje...........
We rijden gelijk door naar oma de Leeuw, en dat is een flink ritje. Eenmaal daar aangekomen voelt Beau zich erg moe en nestelt zich op de bank met een dekentje. Ook dit is ons de laatste tijd niet vreemd.........
We nemen oma de Leeuw mee naar ons huis, want zij is de oppas voor als we naar Nijmegen moeten.

Bijna thuis zegt Beau in de auto; 'Mama, ik denk dat ik koorts heb'. Ik voel aan zijn lijfje en dat voelt niet verkeerd. 'Welnee, je bent gewoon een beetje moe.....' Eenmaal thuis pak ik toch de thermometer; 39,6!!
Beau schrikt zich rot!!! Oma is samen met Willem net onze nieuwe badkamer aan het bewonderen...... Willem hoort het taffereel en wordt druk........ Ik leg alvast aan de andere kinderen uit dat we even naar het ziekenhuis gaan en zij bij oma blijven........... Het ziekenhuis zegt dat we een koffer mee moeten nemen, dus ik begin in te pakken.

Eenmaal in het ziekenhuis wordt er bloed afgenomen en volgt er een lichamelijk onderzoek. Buiten het hoesten dat hij al weken doet, zijn er geen verdere mankementen (buiten alle 'normale').
Zijn bloedwaardes zijn goed, en er wordt vermoed dat het een virale infectie is en geen bacterie. Op zich zou zijn lijf zelf deze infectie moeten kunnen bestrijden............ Maar ja, daar heb je het al; zou, moeten, kunnen.............. En we moesten allert blijven; bij verandering terug; Ja, dat is ook zo'n fijne......... natuurlijk is Beau Beau niet en voelt hij zich als een dwijl. Hij kijkt lodderig uit zijn ogen, ziet gelig, en af een toe kei rood. Rilt en zweet zich te pletter........
s-Nachts wordt hij wakker en heeft 40 graden koorts. Meer paracetamol, koude doeken op zijn hoofd, en gerust stellen........... veel gerust stellen, want ook Beau maakt zich zorgen........ Ik laat Willem slapen, want ik weet dat als hij dit hoort, dat hij dan gelijk naar het ziekenhuis rijdt.......
De volgende dag is het meer van hetzelfde en moeten we opnieuw naar het ziekenhuis. Weer diezelfde controles...... alles lijkt goed........ Na overleg met Nijmegen wordt besloten dat hij een hulpmiddel krijgt; prednison! Dit moet zeker gaan helpen......

Maar helaas, tot op heden nog niet..............
Zelfs temperaturen van boven de 40 graden.............
Vandaag wordt zijn behandeling in Nijmegen geannuleerd............ Deze wordt verzet naar hopelijk volgende week. En opschuiven van de behandeling is nooit fijn; dit betekent ook later klaar............
Het is een uitputtingsslag........... Ik ben ongewoon rustig......... Had de weken ervoor zo'n onrustig gevoel; is dat dan toch het moeder instinct???!! Bij mij komt de storm, als het met Beau weer beter gaat, en hopelijk is dit snel!!

Beau is echt een kanjer in het kwadraat!!! Teleurstelling op teleurstelling.............
Zondag mocht hij gaan vliegen, maar helaas ook dit kon niet door gaan.......
En hij wil heel graag naar school en mist zijn vriendjes en vriendinnen...........
Net belden ze van de Opkikkerdag.......... ook dit moeten we even verschuiven en ze bellen in mei opnieuw...........