Moederdag.....

Moederdag, natuurlijk een dag die we altijd vieren, maar vandaag toch extra speciaal.

Vanmorgen wordt ik gewekt met een ontbijt op bed en vele knutselwerkjes en kadootjes..... Met zijn allen op bed en 3 stuiterende kinderen op bed!! Beau wil als laatste... Charly kan niet wachten om haar zelf gemaakte tekening aan mij te geven.... Jack heeft zelfs deze ochtend nog extra ' knutselwerkjes' gemaakt. Als ik zijn kado uitpak, en het versje voorleest begint hij de tekst te zingen uit volle borst!! GEWELDIG!!! Hij heeft een mooie klok gemaakt, met zijn foto als klepel. En verschillende tijden zijn ingevuld; knuffeltijd, theetijd, voorleestijd, en kustijd.... Je begrijpt wel waar die van mij op staat!!!
En dan volgt Beau. Trots geeft hij zijn kadootjes. Allereerst een soort boekje met heel veel hartjes en een hele mooie kleurplaat. Achterop heeft hij zelf een tekst geschreven....
Zo lief..... Hij begint met dat hij het niet altijd makkelijk heeft....en ja de waterlanders komen...... In zijn eigen bewoordingen vindt hij me de allerliefste moeder en bedankt hij mij voor dat ik hem zo goed verzorg..... dat ik 's-nachts bij hem kom kijken.... hoe fijn ik hem instop.... dat ik 'm zo goed help met de medicijnen en ga zo maar door...... Zo knap hoe hij dit onder woorden brengt, en ook zo eerlijk, recht uit zijn hart! Hij heeft een mooie vaas gemaakt met bloemen en nog een mooie ' bloemenhanger' voor aan het raam.
Bovendien krijg ik nog een geweldige tas en heerlijke parfum; HOEZO VERWENT??!

Toch zet zo'n dag je ook aan het denken....
Ontroerd door de mooie tekst van Beau. Maar toch word ik er een beetje verdrietig van......
Zou het niet veel fijner zijn als hij bedankt voor de geweldige Nintendo DS die hij heeft... of voor de WIJ?! Eigenlijk zou je willen dat hij gewoon materialistisch is...... Wel ben ik er trots op dat hij het zo goed onder woorden kan brengen..... en het geeft mij weer extra kracht om 's-nachts WEER op te staan.....
En natuurlijk is het fijn om die bevestiging te krijgen. Iets wat we ons allemaal afvragen; Doe ik het goed??!! Had ik niet beter??! Geef ik ze allemaal evenveel aandacht??!
Mijn dag kan nu al niet meer stuk!!!

Ook denk ik aan de mensen om ons heen. Natuurlijk onze eigen moeders; de liefste die er zijn!! Onze liefde was al onvoorwaardelijk, maar dit laatste jaar hebben ze ook veel moeten doorstaan. En ja, de mensen die het dichtste bij staan... daar zijn we niet altijd het liefste tegen.....
Elke keer staan jullie weer voor ons klaar, of we nu sjachie, uitgeput of verdrietig zijn....

Maar ook in mijn vriendenkring en kennissenkring ken ik de liefste moeders.... Sommige ' moederen' zich soms ook over mij. Hahaha, en dat is dan nodig ook!!

Carpe Diem!!
Het krijgen van een kind is het grootste wonder.....
Ze openen je hart en je kunt niet meer 'zonder' ........
Ook al is het soms een uitputtingsslag en is je ' onbezorgde' leven voorbij!!
Ik hou van jullie alledrie; jullie maken me BLIJ!