Dinsdag mogen we dan naar huis!!!
Ik ben op tijd wakker, en heb zo mijn spullen gepakt....
Houdoe en bedankt Nijmegen........
Het is fijn om thuis de kinderen weer te zien.
Charly is blijkbaar heel het weekend ziek geweest (kots en diaree), maar is nu weer opgeknapt. Jack zit nog op school.
Opa en oma hebben ons gezin weer super 'gerund' thuis.......
Willem heeft net een uurtje thuis, en moet zich dan snel omkleden voor het werk. Het valt niet mee, om gelijk weer in 'gewone leven' te zijn.....
De kinderen zijn super blij dat we thuis zijn, maar wijken niet van mijn zijde. Bovendien vertroetelen opa en oma ze net even meer, en moeten ze bij ons toch echt weer zelf hun rommel opruimen en zich vermaken..... Dit gaat gepaard met de nodige frustraties.......
Maar het is ook heerlijk om in ons eigen bedje te slapen..... Je eigen wc, wat een genot!! Je eigen spulletjes, als je iets nodig hebt is het er ook gewoon..... En niet iemand die elk moment van de dag je kamer binnen komt...
Er was weer genoeg ellende in Nijmegen...
Zoveel baby's die net zijn geboren, met zo weinig kansen gegeven....
Beau had de laatste dag een vriendje. Zijn zus lag in het ziekenhuis sinds 3 weken en hopelijk mocht ze net voor de kerst naar huis!! Ook zijn zus heeft te kampen met kanker.... Het was ontroerend te zien hoe hij over zijn zus vertelde, maar ook hoe Beau over zichzelf vertelde.....
Met Beau gaat het op het moment redelijk.
Er zit in beide longen een ontsteking. Minder dan de vorige x, en we proberen nu met minder medicatie dan de vorige x dit toch de kop in te drukken. 'Het proberen' geeft ons geen goed gevoel. Wel heb ik in de gaten dat WIJ echt degenen zijn met de echte deskundigheid.
En dan bedoel ik natuurlijk niet de behandeling, maar wij moeten duidelijk de klachten aangeven. Ook nu houden we hem scherp in de gaten, want zowel Willem als ik hebben het gevoel dat we binnenkort weer worden opgenomen. Beau hoest nog, maar heeft het (nog) redelijk onder controle. Wellicht kan toch zijn eigen lichaam dit oplossen......
Aan ons de missie om de medicatie te geven, goed zijn temperatuur in de gaten te houden en zijn ademhaling...... En hem af te remmen.... Want Beau is gewoon niet te stoppen. Hij gaat maar door. Hij wil het liefst heel de dag naar school, afspreken en na het eten weer naar buiten!! Ook dit levert de nodige confrontaties en frustraties met en bij Beau.....
Vanacht waren zowel Willem als Jack aan de kots en aan de race......
Dag nachtrust.....
Beau zit op school.....
Morgen wordt Jack 6 jaar, hopelijk voelt hij zich dan weer stukken beter!!
En 's-avonds is er onze jaarlijkse straat barbeque, en die willen we eigenlijk ook niet missen!!!
Het sterke geslacht blijft over......... of is dat 'de goden verzoeken?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten