zaterdag 5 februari 2011

eindhoven ziekenhuis

Vrijdag was alles voorspoedig verlopen. Wel heeft Beau last van zijn buik, en met een paar zetpilletjes heeft hij hier weinig last meer van. Totdat om 5:30 uur ik wakker wordt en Beau op het toillet zit. Hij is misselijk en heeft last van zijn buik. We gaan samen naar beneden, ik met zijn temperatuur, geef hem een pilletje tegen de misselijkheid, en geef hem een zetpil. Samen kijken we naar een film (één van de vele kado's).
Maar helaas blijft de buikpijn en Beau houdt niets binnen. Hij heeft nog niets gegeten of gedronken.....
Hij heeft geen verhoging. Met moeite kunnen we hem zijn medicijnen geven. Daarom besluiten we om Nijmegen te bellen, en die sturen ons door naar Eindhoven ziekenhuis. Daar worden we verwacht.

Dan merken we een duidelijk verschil met Nijmegen; Geen aparte wachtkamer ivm infectiegevaar, en Willem en ik denken hetzelfde; Zitten we hier tussen al die hoestende en proestende mensen!!!! Natuurlijk regelt Willem dat we in een aparte kamer kunnen wachten.......
Dan volgt er een onderzoek en wordt er overleg gepleegd met artsen daar en de oncoloog in Nijmegen.
Waarschijnlijk heeft Beau een buikgriep, want na zijn chemokuur van gisteren kan hij wel misselijk zijn, maar is de diarree niet logisch. Omdat hij geen koorts heeft mag hij naar huis. Ook van uitdroging is geen sprake, wel moeten we goed in de gaten houden dat hij wat vocht binnen krijgt en blijft plassen. Ook zijn temperatuur moeten we goed in de gaten houden.

Maar in de auto lijkt het tij zich te keren. Hij begint al weer over pizza's en heeft zin in chocomelk (dit dronk hij eerder nooit!) Eenmaal thuis eet hij wat crackers en die blijven erin. Ook vanavond heeft hij wat gegeten, en hij drinkt af en toe wat. Hij ligt lam op de bank en valt af en aan in slaap.
Zijn temperatuur blijft goed. Ik hoop dat alles er nu in blijft en dat we goed kunnen slapen.

Ik was toch wel geschrokken toen we naar Eindhoven moesten. Ik had hier echt GEEN zin in. Net alsof ik er de andere dagen wel zin in heb............
Maar zoals Beau het zegt; 'Als het moet, moet het. Ik wil graag beter worden'...................

1 opmerking:

  1. Lieve Beau,

    jeetje dat was schrikken zeg! We hopen dat je je nu weer een beetje beter voelt en dat je vannacht lekker hebt kunnen slapen (en papa en mama ook...).

    Dikke knuffel van ons allemaal

    BeantwoordenVerwijderen